W końcu i u nas robi się gorąco, czas więc na „Głosy Marrakeszu” Eliasa Canettiego.
Tę książkę poleca Wam nasza lektorka Barbara Zembrzuska – absolwentka germanistyki na UG, wieloletnia lektorka w Wyższej Szkole Bankowej w Gdańsku i tłumaczka.
Chciałabym przedstawić Wam jednego z moich ulubionych pisarzy – Elliasa Canettiego. Jego ojczystym językiem był ladino. Jest to nazwa języka romańskiego Żydów sefardyjskich, który rozwijał się od średniowiecza. Najpierw nauczył się niemieckiego od swojej matki, a następnie przeniósł się do Szwajcarii, gdy miał 11 lat. Chociaż niemiecki nie był jego językiem ojczystym, pisał swoje prace po niemiecku i otrzymał w 1981 roku Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury. Ellias Canetti był znany ze swoich licznych talentów, zwłaszcza jako pisarz, socjolog, filozof i badacz kultury.
Jednym z najważniejszych dzieł Canettiego jest jego książka „Głosy Marrakeszu”, opublikowana w 1967 roku. Książka jest zbiorem esejów napisanych przez Canettiego na podstawie jego doświadczeń i obserwacji w marokańskim mieście Marrakesz.
„Głosy Marrakeszu” to wyjątkowa podróż przez różne aspekty codziennego życia, kultury i społeczeństwa Marrakeszu. Canetti przedstawia czytelnikowi swoje wrażenia z miasta, które opisuje z wrażliwością i empatią. Rzuca światło na ludzi, ich zwyczaje, języki i wierzenia, a także ich stosunek do religii, handlu i miejsca w Marrakeszu.
Książka opowiada o niezwykłych osobach, które Canetti spotkał podczas swoich podróży po mieście, takich jak przewodnik po meczecie, kelnerzy w restauracji, uliczni sprzedawcy, pielgrzymi i wielu innych. Opisując te spotkania, Canetti stara się pokazać bogactwo kulturowe i różnorodność mieszkańców Marrakeszu.
Książka zawiera, moim zdaniem, najpiękniejsze opisy wielbłądów w literaturze. Autor opisuje wielbłądy jako imponujące stworzenia, które kroczą ulicami Marrakeszu z godnością i gracją. Ich długie, pełne wdzięku szyje unoszą się dumnie, gdy niosą swój ciężki bagaż. Ich imponująca obecność i spokojna natura sprawiają wrażenie spokoju i cierpliwości.
Książka ukazuje nie tylko obrazy z życia codziennego, ale zawiera również refleksje autora na temat natury ludzkiej, roli miasta w kształtowaniu tożsamości jednostki oraz dynamiki relacji międzyludzkich. Canetti wykorzystuje swój nietypowy styl pisania, łączący elementy eseju, reportażu i poezji, co nadaje książce niepowtarzalny charakter.
Książkę polecam wszystkim miłośnikom literatury niemieckiej.
Znajdziecie ją na półce w Centrum Herdera.
Barbara Zemburzuska
Ich möchte Ihnen einen meiner Lieblingsschriftsteller – Ellias Canetti vorstellen. Seine Muttersprache hieß Ladino. Das ist eine Bezeichnung für eine seit dem Mittelalter ausgebildete romanische Sprache der sephardischen Juden. Er hat Deutsch zuerst mit seiner Mutter gelernt, dann mit 11 ist er in die Schweiz umgezogen. Obwohl Deutsch nicht seine Muttersprache war, hat er seine Werke auf Deutsch verfasst und 1981 den Nobelpreis in Literatur bekommen. Ellias Canetti war bekannt für sein vielseitiges Talent, insbesondere als Schriftsteller, Soziologe, Philosoph und Kulturforscher.
Eines der wichtigsten Werke Canettis ist sein 1967 erschienenes Buch „Die Stimmen von Marrakesch”. Das Buch ist eine Sammlung von Essays, die Canetti auf der Grundlage seiner Erfahrungen und Beobachtungen in der marokkanischen Stadt Marrakesch verfasst hat.
„Die Stimmen von Marrakesch” ist eine einzigartige Reise durch die verschiedenen Aspekte des täglichen Lebens, der Kultur und der Gesellschaft von Marrakesch. Canetti präsentiert dem Leser seine Eindrücke von der Stadt, die er mit Sensibilität und Einfühlungsvermögen schildert. Er beleuchtet die Menschen, ihre Bräuche, Sprachen und Überzeugungen sowie ihre Einstellung zu Religion, Handel und dem Ort Marrakesch.
Das Buch erzählt von den außergewöhnlichen Persönlichkeiten, denen Canetti auf seinen Reisen durch die Stadt begegnet ist, wie dem Moscheeführer, den Restaurantkellnern, den Straßenhändlern, den Pilgern und vielen anderen. Durch die Beschreibung dieser Begegnungen versucht Canetti, den kulturellen Reichtum und die Vielfalt der Menschen in Marrakesch zu zeigen.
Das Buch enthält, meiner Meinung nach, die schönsten Beschreibungen der Kamele in der Literatur. Der Autor beschreibt die Kamele als imposante Wesen, die mit Würde und Anmut durch die Straßen von Marrakesch schreiten. Ihre langen, grazilen Hälse erheben sich stolz, während sie ihr schweres Gepäck tragen. Ihre beeindruckende Präsenz und ihr ruhiges Wesen vermitteln den Eindruck von Gelassenheit und Ausdauer.
Das Buch zeigt nicht nur Bilder aus dem Alltagsleben, sondern enthält auch Überlegungen des Autors zur Beschaffenheit der menschlichen Natur, zur Rolle der Stadt bei der Bildung der individuellen Identität und zur Dynamik zwischenmenschlicher Beziehungen. Canetti bedient sich dabei seines ungewöhnlichen Schreibstils, der Elemente des Essays, der Reportage und der Poesie miteinander verbindet, was dem Buch seinen einzigartigen Charakter verleiht.
Ich möchte das Buch allen Liebhabern der deutschen Literatur empfehlen.
Ihr findet es im Regal im Herder-Zentrum.
Barbara Zemburzuska