Co robić, jak pogoda nie dopisuje? Zrobić sobie pyszną kawę, otulić się kocykiem i… sięgnąć po książkę!
Dziś następna propozycja, znowu od studentki, tym razem farmacji na Gdańskim Uniwersytecie Medycznym – Zuzanny Zembrzuskiej. Jak widać, literatura klasyczna cieszy się wśród młodego pokolenia nieustającym powodzeniem.
,,Wilk stepowy” to powieść Hermana Hessego opowiadająca w ciekawy sposób o wewnętrznych rozterkach głównego bohatera, Harry’ego Hallera, zostawiając przy tym pole do własnej interpretacji. Jest to nie tylko historia o jednostce, ale także krytyka ówczesnego społeczeństwa.
Harry Haller – intelektualista, artysta, a także samotnik, sam nazywający siebie wilkiem stepowym, opisuje część swojego życia, podkreśla dwoistość własnej duszy i wewnętrzny konflikt wilka z człowiekiem. Ukazuje odmienność i przeciwstawność tych dwóch postaci, gdzie cechami ludzkimi nazywa łagodność, życzliwość i towarzyskość, natomiast tymi charakterystycznymi dla wilka – dzikość, drapieżność, samotność, czy też pragnienie wolności.
Staczając nieustanną walkę między nimi, Harry, czuje się obcy i niezrozumiany w otaczającym go świecie. Prowadzi ciche życie w wynajmowanym pokoju, zagłębiając się w treści rozmaitych ksiąg, kontemplując nad swoim bytem. Z jednej strony nie cierpi mieszczaństwa, wręcz nim gardzi, z drugiej zaś, odczuwa głęboką tęsknotę za domem rodzinnym oraz zapachem czystego, porządnego domu. Czuje się odizolowany od ludzi, niezdolny do miłości oraz jej niegodny, ale przy tym także w jakiś sposób wyjątkowy.
Autor opisuje także społeczeństwo, zarzuca mu brak autentyczności, czy empatii, wszechobecny materializm oraz szerzący się konformizm. Jest to kolejny powód niemożliwości odnalezienia się wilka stepowego wśród ludzi. Jako intelektualista prowadzi życie pełne rozmyślań, refleksji i nie potrafi zrozumieć zadowolenia takim stanem rzeczy, co przyczynia się do jego cierpienia. Uważa on, że wyznawane przez resztę wartości są zbyt płytkie, dążą jedynie do zadowolenia własnej osoby i nie posiadają duchowej głębi. Harry poszukując swojej tożsamości trafia w niesamowite miejsca i odbywa duchową wędrówkę w celu zrozumienia swojej dualistycznej natury. Jakie jest zakończenie tej tułaczki? Przekonajcie się sami… 🙂
Zuzanna Zembrzuska
,,Steppenwolf” ist ein Roman von Herman Hesse, der auf interessante Weise von den inneren Dilemmata der Hauptfigur Harry Haller erzählt und dabei Raum für eigene Interpretationen lässt. Es ist nicht nur eine Geschichte über ein Individuum, sondern auch eine Kritik an der Gesellschaft der damaligen Zeit.
Harry Haller – ein Intellektueller, Künstler und auch ein Einzelgänger, der sich selbst als Steppenwolf bezeichnet – beschreibt einen Teil seines Lebens, betont die Dualität seiner eigenen Seele und den inneren Konflikt zwischen Wolf und Mensch. Er zeigt die Unähnlichkeit und Gegensätzlichkeit dieser beiden Charaktere, wobei er die menschlichen Eigenschaften Sanftmut, Freundlichkeit und Geselligkeit nennt, während die für den Wolf charakteristischen Eigenschaften Wildheit, Raubtierverhalten, Einsamkeit oder der Wunsch nach Freiheit sind.
Im ständigen Kampf zwischen den beiden fühlt sich Harry fremd und unverstanden in der Welt um ihn herum. Er führt ein ruhiges Leben in seinem gemieteten Zimmer, vertieft sich in den Inhalt verschiedener Bücher und denkt über seine Existenz nach. Einerseits hasst und verachtet er die Bourgeoisie, andererseits hat er eine tiefe Sehnsucht nach seinem Elternhaus und dem Geruch eines sauberen, aufgeräumten Hauses. Er fühlt sich von den Menschen isoliert, unfähig und unwürdig, geliebt zu werden, aber auch irgendwie besonders.
Der Autor beschreibt auch die Gesellschaft und wirft ihr mangelnde Authentizität oder Empathie, allgegenwärtigen Materialismus und zügellose Konformität vor. Dies ist ein weiterer Grund für Steppenwolfs Unfähigkeit, sich unter den Menschen zurechtzufinden. Als Intellektueller, der ein Leben des Grübelns und Nachdenkens führt, kann er die Zufriedenheit mit diesem Zustand nicht verstehen, was zu seinem Leiden beiträgt. Er ist der Meinung, dass die Werte, die die anderen vertreten, zu oberflächlich sind, da sie nur nach Selbstbefriedigung streben und es ihnen an geistiger Tiefe fehlt. Harrys Suche nach seiner Identität führt ihn an unglaubliche Orte und er begibt sich auf eine spirituelle Reise, um seine dualistische Natur zu verstehen. Was ist das Ende dieser Wanderung? Sehen Sie selbst, wenn Sie das Buch lesen…
Zuzanna Zembrzuska